σκέπασμα

το, ΝΜΑ [σκεπάζω]

αυτό με το οποίο σκεπάζεται, καλύπτεται κάτι, κάλυμμα (α. «σκέπασμα τού πιθαριού» β. «σκέπασμα τού πηγαδιού» γ. «τὸ φύλλον περικαρπίου σκέπασμα», Αριστοτ.)

νεοελλ.

1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού σκεπάζω, κάλυψη

2. κλινοσκέπασμα («κρύωνα χθες βράδυ και έριξα δύο σκεπάσματα»)

3. καπάκι δοχείου

4. μτφ. συγκάλυψη, αποσιώπηση, απόκρυψη

μσν.-αρχ.

ένδυμα, ιματισμός (α. «ἔχοντες δὲ διατροφάς καὶ σκεπάσματα», ΚΔ

β. «τοῑς δὲ σκέπασμα μικρὸν ἀμπίσχειν», Αριστοτ.)

αρχ.

1. κάλυμμα τού κεφαλιού ή τών ποδιών («τὴν τῆς κεφαλῆς καὶ ποδῶν δύναμιν μὴ διαφθείρειν τῇ τῶν ἀλλοτρίων σκεπασμάτων περικαλυφῇ», Πλάτ.)

2. η βλεφαρίδα.